Gebit

Het leggen van een gebitsvulling is een vak apart. Gelukkig gaat dit in de meeste gevallen goed. Maar vaak zien we bij het elektrisch nameten van een gebitsvulling een elektrische spanning. Een kleine hoeveelheid van deze stroom is acceptabel. Maar teveel elektrische spanning in de mond geeft allerlei klachten. Lokaal kunnen aften ontstaan, opgezwollen lymfeklieren, wat verder weg in het lichaam kan de schildklier geïrriteerd raken, worden milt en lever gevoeliger en zien we vaak darmstoornissen.

Op den duur geeft een teveel aan elektrische spanning tekorten in de mineralensamenstelling omdat het amalgaam vervoerd wordt via ‘transport-eiwitten’. Aangezien van dit soort eiwit niet zoveel in het lichaam aanwezig is ontstaan er tekorten in de mineralensamenstelling. Ook zal de lever veel actiever moeten ontgiften dan anders en kan het teveel aan amalgaam-ionen en het tekort aan mineraalzouten vermoeidheid geven. De stroom via amalgaamvullingen reageert op de nekspieren, deze zullen sneller moe worden wat weer nekklachten kan geven. Ook steeds terugkerende oorklachten (bijvoorbeeld oorsuizen) vinden vaak hun oorsprong in deze stroomprocessen.

Wordt nu naast dit amalgaam een goud/porcelein kroon geplaatst dan zien we een nog groter probleem. Goud werkt als versterker van de bestaande stroomprocessen en er zullen meer klachten bijkomen. Schildklierstoornissen, allergie voor onedele metalen, ‘opgefokt zijn’. Door de verstoorde waarneming ‘brand’ je jezelf op, er zit immers een extra batterij in de mond. Ook zullen steeds vaker nekklachten naar voren komen, alsmede gevoeligheid voor tocht.