Suikerziekte

Insuline is nodig voor de opname van suiker in allerlei cellen, dit gaat samen met het aanwezige kalium in het bloed. Die suiker, – glucose –, bindt weer water. Dus als je door wat voor oorzaak dan ook geen insulineactiviteit meer in je lichaam hebt, verlies je via de nieren vocht, je plast dan veel en automatisch drink je dan veel.

Suikerziekte is het niet goed functioneren van het hormonale deel van de alvleesklier. Deze produceert niet genoeg insuline meer. Waarom en waardoor dat kan ontstaan is nog steeds onduidelijk, wel zijn er een paar veronderstellingen. Je kunt suikerziekte krijgen op elke leeftijd, van zeer jong tot oud: juveniele diabetes en diabetes mellitus. Sommige mensen hebben er aanleg voor. Kinderen ontwikkelen soms suikerziekte na bijvoorbeeld heftige ziekten.

De prikkel voor insulineproductie via de alvleesklier is de suikerhoeveelheid in het bloed. Hoe die prikkel de alvleesklier activeert is nog onbekend. Wordt suiker niet opgenomen door de cellen van het lichaam, dan wordt het via de nieren uitgescheiden, en krijg je dus suiker in de urine. Hiervoor bestaat een drempel. Deze nierdrempel kan ook verlaagd raken; dan verliest het lichaam via de nieren suiker. Dan spreekt men niet over suikerziekte maar over een nierstoornis. Heeft iemand bijvoorbeeld door diarree te weinig kalium in zijn bloed dan kan de insuline niet werken, er is dan wel suikerverlies via de urine, je krijgt extra dorst maar er is geen sprake van suikerziekte.

Voor de diagnose en behandeling van diabetes bestaan allerlei mogelijkheden en vaak is een internistisch onderzoek wenselijk. Ook in de Praktijk voor Geneeskunde kun je hiervoor terecht. Maar zoals je van ons gewend bent kijken wij op een andere manier naar dat onderzoek.

We proberen de ontstaanswijze van de aandoening te achterhalen en kijken of de activiteit van de alvleesklier te herstellen is. Aan deze behandelwijze is altijd een limiet verbonden. Voor de behandeling van suikerziekte bestaan immers allerlei allopatische medicamenteuze technieken waardoor je goed met zo’n aandoening kunt leven. Maar onthoudt dat elk medicament dat niet dient ter bevordering van het herstel, bijwerkingen met zich meebrengt. Van insuline is bekend dat het op den duur vaatwandproblemen kan geven en ook bij stimulatie van de alvleesklier met behulp van medicamenten kunnen bijwerkingen ontstaan. Het controleren van patiënten met suikerziekte is dan ook een internistische-, hart-, oog-, en nier-specialisatie.

Medicamentadvies:

Ter verbetering van de nierfunctie:
Mix Bloedvorming en Calcium Phosphoricum.
Ter verbetering van de alvleesklierfunctie: Bloedcirculatie, Kalium Sulfuricum, ZINK
Ter voorkoming van de verslechtering van de vaatwand:
Flexmix 8 EN Calcium Phosphoricum.