Amalgaam

Amalgaamvullingen, wie heeft ze nog en wat kunnen ze in uw lichaam aangerichten?
Amalgaam is een legering van zilver, kwik en tin en is flexibel en is daardoor als vulmateriaal zeer geschikt gebleken. Maar amalgaam is een combinatie van materialen die door hun samenstelling een potentiaalverschil hebben. Door die samenstelling speelt er altijd een elektrische component een rol. Er komen elektrisch geladen deeltjes vrij, er ontstaat dus elektrolyse.

Het slijmvlies van de mond verdraagt amalgaam niet echt. Bij contact ontstaan vaak slijmvliesirritaties. Mensen met amalgaamvullingen hebben sneller last van buikklachten. Vaak begint dat met een opgezet gevoel, pijnklachten in de bovenbuik en een verstoorde ontlasting.
Nog meer gevolgen van amalgaamvullingen in de mond kunnen zijn: aften en stomatitis, een brandend gevoel in de mond, een droge mond of juist teveel speeksel, grotere bevattelijkheid voor verkoudheden en keelklachten en virale processen.
Amalgaam geeft een lokale irritatie waarop de afweer van het lichaam reageert waardoor er soms lokale ontstekingsreacties voorkomen. Dat geeft dan pijn en zwelling, of gewrichtspijn en hitteaanvallen. Voortdurende overgangsklachten met bovenbuiksklachten en zwervende gewrichtsklachten worden vaak in stand gehouden door onrust in het gebit.

Goud, goud/porseleien in combinatie met amalgaamvullingen geven altijd elektrische interacties. Er komt onedel materiaal vrij in de mond, kwik en tin die op hun beurt weer zorgen voor interacties. Het galvaniserende effect van de goud/amalgaam interactie beïnvloed allerlei spieren, waardoor bijvoorbeeld nekklachten de kop op kunnen steken. Ook zien we veel klachten bij mensen met goud-amalgaam zoals schildklierverstoringen, geirriteerde darmen, en buikvliesverklevingen. Hormonale klieren absorberen makkelijk zware metalen waardoor de werking van die klieren verstoord kan raken.